เเค่คิด

.ชั้นเองก็เคยใช้วันเวลาไปกับ

การนั่งคิด นั่งฝันเเละ คาดหวัง

ถึงอนาคตที่ไร้ที่ติ

เคยนั่งคิดเเละวาดรูปร่าง

ฝันเเละจิตนาการถึงชีวิตเเสนสบาย

งานที่ดี ครอบครัวที่ดี รวมทั้งเงินที่มากพอจะซื้อทุกๆอย่าง

ความจริงคือ

ชั้นคาดหวังเเละหวังว่าทั้งหมดนั้นจะเป็นความจริง ....ในสักวัน

เเละชั้น เอาเเต่ รอ.....

ความจริงระหว่างนั้น

ชั้นเองพึ่งรู้ว่าทุกครั้งที่ชั้นได้ ..หายใจเข้าเเละออก

มีสิ่งหนึ่งที่เรียกกันว่า "วั น เ ว ล า"

ได้ใหลหายไป

หายไป.....อย่างน่าเสียดาย

ผ่านไปโดยไม่ทิ้งสิ่งที่น่าจดจำ

หนึ่งวันกับทุกๆเวลา ทุกๆเช้าที่ลืมตา

เเละทุกกลางคืนที่ชั้นหลับ

มันวนเวียนอยู่ซ้ำๆ

ซ้ำอยู่อย่างนั้น

ชั้นเเค่รู้สึกเบื่อ

รู้สึกอยากเปลี่ยนเเปลง

เเละเเน่นอนชั้นลองเปลี่ยนมัน

ชั้นลองหยุดพักความคิดเเละฝันจดเก็บเอาไว้

เเล้วลองคิดหาวิธีที่ทำให้ตัวเองดูมีค่าขึ้น

ชั้นขอเริ่มจากการรับ การเเบ่งปัน เเละการให้

เริ่มรับสิ่งดีดีเล็กๆน้อยจากคนรอบข้าง

เริ่มรักในการเเบ่งปัน สุขเเละทุกข์...

เเละที่สำคัญชั้นมีความสุข เมื่อชั้นได้กลายเป็นผู้ "ให้"

ชั้นรู้สึกเเตกต่างจากเมื่อก่อนมาก

รู้สึกว่าในเเต่หล่ะวันของชั้นดูมีความหมายในตัวมันเอง

ฟังดูง่ายขึ้นถ้าชั้นจะบอกว่า

"เเค่คิด เเค่ฝัน เเละรอ มันจะ = อยู่ที่เดิม"

ต้องคิด ต้องทำ ต้องเเก้ เเละ เดินออกไปให้ไกลต่างหาก

ps.

so let's use your life by your self

and use a heart made your dream become true.