"วันนี้ทำอะไรดีน่ะ ไปไหน กับใครที่ไหนอย่างไรดี"
เป็นคำถามที่ง่ายๆแต่มีใจความอย่างลึกซึ้ง
"ชัดเจนว่าชั้นไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความฝัน
ไร้อนาคต และกำลังรอเวลาหรืออะไรบางอย่างอยู่"
ชั้นเชื่อมาตลอดน่ะ ว่า ถ้าคนเรามีเป้าหมาย
ชีวิตตลอดการเดินทางจะไม่มีคำว่าไร้สาระ เลย
เที่ยวก็เพราะสนุกและมีความสุขที่ได้เที่ยว
ไม่ใช่เที่ยวเพราะว่าง
ชั้นเริ่มถามตัวเองตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัย
ว่าสิ่งที่ชั้นต้องการในชีวิตคืออะไร ?
สิ่งที่สำคัญที่สุดใช้ชีวิตที่ต้องทำให้ได้คืออะไร
อนาคตและความฝัน
ตัวชั้นอยากมีมันมากน้อยขนาดไหน?
สิ่งที่ชั้นได้คือ ชั้นต้องการทดแทนบุญคุณแม่ให้เร็วที่สุด
ชั้นอยากคืนสิ่งที่ท่านได้เสียสละ ชั้นอยากเห็นแม่ยิ้ม
ชั้นต้องการชีวิตที่ดี และวิถีชีวิตที่ดี
มีอิสระจากกระแสสังคม
ตื่นกี่โมงก็ได้ นอนกี่โมงก็ได้
ไปที่ไหน อย่างไร เมื่อไรก็ได้
ใช่แล้วชั้นเป็นคนฝันใหญ่ชั้นจำมันไว้อย่างขึ้นใจ
ชั้นบอกกับตัวเองสั้นๆในวันนั้นว่า
ในเมื่อเรารู้ว่าเป้าหมายของเราคืออะไรและใหญ่แค่ไหนแล้ว
วันนี้เราทำอะไรอยู่น่ะ
รออะไรอยู่
ไม่เริ่มเดินแล้วเมื่อไรจะถึงฝั่งฝันสักที
??
??
ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตชั้นก็เปลี่ยนไป
ชั้นทำทุกอย่างอย่างทีแม่เคยทำให้ชั้น
อดทน ทำงานหนัก สร้างชีวิตให้ดี
อดทน ทำงานหนัก สร้างชีวิตให้ดี
คิดถึงเป้าหมายทุกๆวัน
ก้าวทุกวัน
ไม่เคยหยุด
......และก็จะไม่หยุด
ชั้นตอบตรงๆว่าชั้นกลัวคำว่า ไม่ทันเวลา......
เวลาของชั้นเดินไปข้างหน้าก็จริง
คำถามคือ
แล้วแม่ชั้นหล่ะ ?
เวลาของชั้นเดินไปข้างหน้าก็จริง
คำถามคือ
แล้วแม่ชั้นหล่ะ ?