แค่รักจืดจาง

เพราะชีวิต
ไม่ได้เจอความหวานตลอดเวลา
แล้วความรักก้อเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
ที่มีหลายรสชาติปนกันไป
ทั้งหวานและขม

ด้วยเหตุนี้จึงมีบ้างในบางวัน
ที่มีเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกรักกันน้อยลง
และในนาทีที่รักน้อย เรามักเข้าใจว่าหมดรัก
คนหลายคนจึงเลิกกันไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
หรือเพราะความเก็บกดที่อดทนมานาน
ความหวานเปลี่ยนเป็นความขมมากขึ้นทุกวัน
จนใครคนใดคนหนึ่งทนต่อไปไม่ไหว
เพราะเราเอาแต่รับความรักแต่ไม่เคยให้
รสหวานมันจึงหมดไปในวันหนึ่ง


ตลอดเวลาที่คบกันเราอาจอยู่กับความเคยชิน
และเห็นว่าสิ่งดีๆที่อีกฝ่ายหนึ่งทำให้นั้นมันเป็นหน้าที่
ต่อให้อีกฝ่ายทำดีแคไหน
หรือคงความรักเอาไว้ที่เดิม
ความรัก ความหวังดี
ก็ยังกลายเป็นความเคยชินในสายตาอีกฝ่าย

สำหรับฉันเอง ฉันกล้าที่จะยอมรับ
บางวันฉันรักเธอน้อยลง
และบางวันฉันก้อรู้สึกเหมือนกันว่า
วันนี้เธอไม่ค่อยรักฉันเลย

แล้วก็เกิดช่องว่างระหว่างเราสองคน
แต่เพราะไม่อยากเสียเธอไป

"ทุกครั้งที่เริมรู้สึกว่าเธอไม่รัก
ฉันจะหันกลับไปรักเธอให้มากขึ้น
เพื่อเตือนหัวใจของเธอให้รู้ว่า
ฉันยังมีความรักให้เธอเสมอ
แล้วเธอจะหมดรักคนที่รักเธอได้ลงคอเชียวหรือ"