เสียเวลา

..วินาที เป็น นาที ไม่นานก็กลายเป็น ชั่วโมง

เช้า สาย บ่าย ค่ำ จน ถึงเวลาหลับ

1 วันก็ผ่านไป วนอยู่อย่างนั้นซ้ำเเล้วซ้ำเล่า

หลายวันกลายเป็นสัปดาห์ 

กลายเป็น เดือน เป็นปี

บางคนใช้เวลาเหล่านั้นสร้างเรื่องราวน่าจดจำมากมาย

ไปในที่ที่อยากไป ทำในสิ่งที่อยากทำ

พบเจอ พูดคุย ทำความรู้จักกับหลายสิ่งใหม่ๆ

เหนื่อยบ้างท้อบ้าง แต่ก็คงสนุกมีสีสันอย่าบอกใคร

ต่างจากหลายคนที่ใช้เวลาที่มี .ทั้งหมด 

ไปกับที่เดิมๆที่คุ้นเคย พบเจอคนเดิมๆ บทสนทนาเดิมๆ 

อยู่และใช้ชีวิตอยู่ในที่เดิมๆ ซำ้ๆ ซ้ำอยู่อย่างนั้น

ทำไมต้องที่เดิม

โลกนี้มันกว้างน่ะ

กว้างเกินกว่าจะจิตนาการ

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่รอให้คนได้ค้นพบ

มีหลายสิ่งไร้ซึ่งคนครอบครอง

ใช้เวลาที่มีในชีวิต ออกเดินทาง ศึกษาค้นคว้า 

แลกเปลี่ยนสิ่งที่ดีๆ 

เเละไม่ลืมที่จะเป็นผู้ให้ อย่างภูมิใจ

.

.

.

เพราะฉนั้น

อย่าทิ้งเวลาเลยน่ะ

ใช้มันพาเราไปให้ไกลที่สุด 

ให้คุ้มค่ากับที่เราเสีย มันไป.....

ไปให้ไกล.