ความทุุกข์ที่อยู่ในเด็กวัยอย่างชั้น

ทุกข์ที่เกิดขึ้นในวันรุ่นอย่างชั้น
ทุกข์ที่ปะปนกับความสุข ขึ้นๆลงๆแล้วแต่วันเเละเวลา
กับใจที่สับสน ว้าวุ่น วิตกกังวล
จนบางครั้ง มันทำให้ชั้นเครียดจนนอนไม่หลับ

เคยมั้ย ร้องไห้เสียใจให้แฟน เพราะเค้าไม่รัก เค้าทำนู้น นี้ นั่น ให้เราไม่พอใจ
จนต้องหัวเสีย น้อยเนื้อต่ำใจ เค้าเจ้าชู้ มีคนอื่น ทำให้เราแค้น
อยากรู้ว่าคนนั่นมันเป็นใคร มาจากไหน แย่งคนรักของเราไปทำไม
เคยใช่มั้ย

เคยมั้ยน้อยใจเพื่อนที่ลืมเรา เห็นเราไม่สำคัญ เห็นคนอื่นสำคัญกว่าเรา
รู้สึก โดนทิ้งยังไงอย่างนั้น เพื่อนสนิทไปสนิทกับคนอื่น เราก็น้อยใจ
เพื่อนไปไหน ไม่ชวนเราไม่บอกเรา เราก็น้อยใจ เพื่อนมีแฟน ไม่มีเวลาให้เรา
เราก็...........เหมื่อนเดิม ก็รู็สึกน้อยใจจัง
เคยเป็นใช่มั้ย

เเล้วเคยมั้ยอิจฉาคนนั่นจัง เกิดมาสวย อิจฉาคนนั่นจัง เกิดมาน่ารักมีแต่คนรัก
แค้นจัง ทำไม ไม่เป็นเรา เครียดจัง ทำยังไงให้ได้เหมือนเค้า
เกลียดตัวเองที่ไม่ดีเหมือนเค้า
เกลียดเค้าที่ต่างจากเรา เฮ้อออ ทุกข์จัง

เเล้วเคยมั้ยอึดอัด นั่งคิดหาวิธีแทบเป็นแทบตาย
เพราะใจอยากได้รู้นได้นี่ มือถือใหม่ คอมใหม่เสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ใหม่ๆ
อันนั้น เห็นคนใช้ สวยดี อยากได้ อันนี้คนนั่นก็ใช้อยู่สวยย อยากได้
ของแม่ แม่ก็ไม่น่าให้ ต้องประหยัดเก็บตังค์ ไม่กินข้าว
ไม่ก็หาข้ออ้างใช้ตังค์กับแม่ เพื่อให้ได้สิ่งสิ่งนั่นมา
เคยใช่มั้ย


เอาหล่ะเรามาสังเกตุกันว่าความทุกข์มันอยู่ตรงไหน
คุณอาจคิดว่าทำไมรอบข้างและฟ้าถึงลำเอียงทำร้ายแต่คุณ
ทำไม่คนถึงใจร้ายนัก ทำคุณเจ็บ ทำคุณเศร้า


แต่ลองมองดีดีสิ
สำหรับชั้น ชั้นว่าความทุกข์ทั้งหมดมันเกิดจากใจเรานี่แหละ
เรานี่แหละสร้างมันขึ้นมา

ใจเราที่เอาเค้ามาเป็นของเรา ทั้งหวงทั้งกลัวคนมาแย่งไป

ใจเรานี่แหละที่กลัวไม่เป็นที่รักของเพื่อน กลัวโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว

ใจเรานี่แหละที่ไม่พอใจในตัวเอง ไม่รักตัวเอง
เอาตัวเองไปเทียบกับคนโน้น คนนี้ ให้ตัวเองดูด้อยค่า

ใจเราไม่ใช่เหร่อที่ไม่รู้จักพอ ไม่รู้ว่าคุณค่าของคน ไม่ได้อยู่ที่ความรวย
ความมีหน้ามีตาในสังคม

ใจเราเองแหละที่สร้างความทุกข์
การไม่มี ไม่ได้ทำเราทุกข์
แต่การอยากมีนี่สิ สร้างทุกข์

จิงมั้ย ?