ไม่ทัน

เคยมั้ยค่ะ ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า แล้วถามตัวเองว่า

"วันนี้ทำอะไรดีน่ะ ไปไหน กับใครที่ไหนอย่างไรดี"

เป็นคำถามที่ง่ายๆแต่มีใจความอย่างลึกซึ้ง

"ชัดเจนว่าชั้นไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความฝัน 

ไร้อนาคต และกำลังรอเวลาหรืออะไรบางอย่างอยู่"

ชั้นเชื่อมาตลอดน่ะ ว่า ถ้าคนเรามีเป้าหมาย 

ชีวิตตลอดการเดินทางจะไม่มีคำว่าไร้สาระ เลย

เที่ยวก็เพราะสนุกและมีความสุขที่ได้เที่ยว

ไม่ใช่เที่ยวเพราะว่าง

ชั้นเริ่มถามตัวเองตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัย

ว่าสิ่งที่ชั้นต้องการในชีวิตคืออะไร ?

สิ่งที่สำคัญที่สุดใช้ชีวิตที่ต้องทำให้ได้คืออะไร

อนาคตและความฝัน

ตัวชั้นอยากมีมันมากน้อยขนาดไหน?

สิ่งที่ชั้นได้คือ ชั้นต้องการทดแทนบุญคุณแม่ให้เร็วที่สุด

ชั้นอยากคืนสิ่งที่ท่านได้เสียสละ ชั้นอยากเห็นแม่ยิ้ม

ชั้นต้องการชีวิตที่ดี และวิถีชีวิตที่ดี

มีอิสระจากกระแสสังคม

ตื่นกี่โมงก็ได้ นอนกี่โมงก็ได้

ไปที่ไหน อย่างไร เมื่อไรก็ได้

ใช่แล้วชั้นเป็นคนฝันใหญ่ชั้นจำมันไว้อย่างขึ้นใจ

ชั้นบอกกับตัวเองสั้นๆในวันนั้นว่า

ในเมื่อเรารู้ว่าเป้าหมายของเราคืออะไรและใหญ่แค่ไหนแล้ว

วันนี้เราทำอะไรอยู่น่ะ

รออะไรอยู่

ไม่เริ่มเดินแล้วเมื่อไรจะถึงฝั่งฝันสักที
??

ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตชั้นก็เปลี่ยนไป

ชั้นทำทุกอย่างอย่างทีแม่เคยทำให้ชั้น
อดทน ทำงานหนัก สร้างชีวิตให้ดี

คิดถึงเป้าหมายทุกๆวัน 

ก้าวทุกวัน 

ไม่เคยหยุด

......และก็จะไม่หยุด

ชั้นตอบตรงๆว่าชั้นกลัวคำว่า ไม่ทันเวลา......

เวลาของชั้นเดินไปข้างหน้าก็จริง
คำถามคือ
แล้วแม่ชั้นหล่ะ ?