เรียนรู้

ความรู้อ่ะมีอยู่ทุกที่กับทุกสิ่ง .....มีมากพอให้เราเรียนรู้ไปชั่วชีวิตด้วย ซ้ำ

หน้าที่ของเราคือรวบรวม มันให้เยอะที่สุด 

เรียนรู้มันให้คุ้มค่า กับที่ "เราเกิดมา"

"สิ่งที่ดีๆ ก็กักเก็บมันไว้ ส่วนสิ่งแย่ๆ เรียนรู้จากมัน และโยนมันทิ้งไป อย่าเสียดาย"

อย่าตีกรอบสิ่งที่เราต้องรู้ แค่ตำราที่เรามี ที่เราเคยพบเคยเจอ

อย่ากีดกลั้นความคิดตัวเอง เพียงเพราะแตกต่างจากกรอบสังคม,,,,

อย่าวางอนาคตเรา ในแบบฟอร์มที่ "ใครคนไหนก็ไม่รู้กำหนดเอาไว้"

อย่ายอม.....

ถิงคิดอย่างนี้น่ะ คิดไปเลยชีวิตนี้ต้องการอะไรบ้าง คิดครั้งเดียวให้มันจบๆให้มันเหมือนฝัน

ถอยกลับมาวันนี้ เราต้องทำอะไรบ้าง  ทำยังไงให้ไปถึงวันนั้นให้ได้ 

เราเดินไปตามทางที่เราวาด ยังไงก็ต้องถึงฝั่ง จริงมั้ย

คนเราชอบคิดเป็นลำดับขั้น แต่ปลายทางกลับไม่มีจุดหมาย

ไหลไปเรื่อยๆตามกระแสสังคม กระแสเพื่อนฝูง 

เที่ยว เล่น ไม่รับสิ่งใหม่และโศกเศร้ากับสิ่งเดิมๆที่ไม่ได้ดี

เกิด เรียน ทำงาน ไปเช้า กลับเย็น ดูทีวี ซีรีย์ สังสรรค์ แล้วก็วกกลับวันใหม่ 

ไม่ยอมแก่ ไม่ยอมเจ็บ ไม่อยากตาย แต่ที่เป็นอยู่ก็ใช้ชีวิตไม่ต่างจากหุ่นยนต์ 

คิดให้ออกสิ คิดให้เปิด คิดให้กว้างเข้าไว้

อย่าคิดว่าเราเก่งแล้ว 

ที่เราเก่งเราเทียบแค่ในสังคมที่เราใช้ชีวิตอยู่รึเปล่า

เทียบกับขนาดกับทุกคนบนนี้โลกสิ 

แล้วจะรู้เลยว่าจริงๆเเล้ว "เราไม่ได้เก่ง"

แล้วคุณจะรักที่จะเรียนรู้ ...